Na een zware eerste week op stage (eetstoornissen) was ik blij dat het vrijdag was en dus tijd om te vertrekken naar Lapland.

We waren met 12: 5 Portugese meisjes, 2 Turkse meisjes en 5 Belgen. Een gezellige bende!

We gingen met de nachttrein zodat we om 8 uur aankwamen in Kemi. Daar gingen we al snel op zoek waar we een huskietocht konden doen, want dat moesten we gedaan hebben als we in Lapland zijn geweest. Na heel wat misverstanden over de prijs en heen en weer gebel met de manager zaten we dan toch op de huskieslee klaar om te vertrekken. Het was best spannend en iedereen was zeer inthousiast!

Emmy en ik zaten samen op een slee. Om de beurt konden we wisselen van plaats, ofwel zitten op de slee ofwel rechtstaan en meesturen met de honden. Beide waren fantastisch. Het uitzicht, het gevoel van voortgetrokken te worden... Een hele ervaring!

Daarna gingen we het ijskasteel bezoeken, het waren de laatste dagen dat het open was en dat was wat zichtbaar aan het kleur van de sneeuw. Maar zoiets blijft toch de moeite! De kamers die je kan huren in het ijshotel zijn klein. Ik weet niet of ik er in zou kunnen slapen. Lekker warm heb je er volgens mij niet in...

Toen kwamen we in het ijsrestaurant waar we ons avondeten gingen nuttigen. Eerst kreeg ik rendiersoep (zeer lekker), dat zalm en dan een warm gebak met ijs. Mmm. Alles werd zeer snel opgediend, warm was het daar natuurlijk niet. We kregen dekens om niet te koud te hebben. Alweer een geslaagde activiteit.

Het was een vermoeiende dag geweest en besloten het die avond rustigaan te doen. We gingen allemaal samen op een hotelkamer zitten en maakten er een geestige boel van! Waarschijnlijk wat te geestig en luisruchtig. Ons 'feestje' werd afgebroken door een verantwoordelijke van het hotel... Drie kamers hadden reeds geklaagd. Naar bed dan maar.

De volgende ochtend wachtte er ons een heerlijk ontbijtbuffet. We haalden ons profijt eruit. Met zen allen zaten we broodjes te smeren voor de volledige dag... haha.

We namen de trien naar Rovaniemi, de stad waar de kerstman woont! We konden er niet snel genoeg zijn. We gingen met hem op de foto en onze dag kon niet meer stuk. Op de foto met de enige echte kerstman!

De dag ging voorbij en de trein was in aantocht. Tijd om terug te keren naar Tampere. Het was de moeite!