Het voorbije weekend ben ik samen met Emmy en Michiel naar Tallinn in Estland geweest.

Zaterdag was het zeer vroeg dag, want we moesten voor zes uur 's ochtends onze trein naar Helsinki halen om dat de boot naar Tallinn te nemen.

Op de boot zat het vol met mensen met karretjes, lege karretjes. Geen idee waar die voor zouden dienen... Maar toen ging de tax free supermarkt open. De blikken alcohol die daar verkocht werden zijn amper te tellen. Al snel was de bar overwelmd met een alcoholwalm van je welste... Er werd gezongen en gedanst van 8 uur 's morgens. Wij hielden het rustig. Een frisdrankje met wat snoepgoed en een mens is ook content!

We stapten na een boottocht van drie uur af en we zagen geen sneeuw... Best wel vreemd! Maar na een kilometertje wandelen kraakte het weer onder onze voeten en het voelde weer vertrouwd.

Tallinn is een mooi, middeleeuws stadje. Het leek op het eerste zicht wat op Brugge. Ik heb weinig plaatselijke bevolking gezien en als ik er zag waren ze verkleed als in de middeleeuwen en verkochten ze zoete nootjes.
De zoektocht naar ons hostel duurde te lang... ik begon al te twijfelen of ik wel gezocht had naar een hostel in Tallinn, het zou weer met mij gebeuren. Uiteindelijk vonden we een infokantoor en we waren gered.

Na een douche in ons hostel waren we fris om de stad te verkennen. Veel oooh en aaah waren te horen. Onze magen begonnen alweer te grommen en dus gingen we op zoek naar een restaurantje.

We vonden een behoorlijk goedkoop plekje. Plots kregen we een lekker drankje van het huis... mooi meegenomen. Het eten was zo lekker! Ik denk dat we er 3 uur hebben gezeten, zo gezellig was het (deels ook omdat er mis was opgenomen wat we zouden eten :-) )

Om ons eten te laten zakken maakten we nog een avondwandeling door het mooie stadscentrum. We waren zeer moe, we besloten om terug te keren naar ons hostel, een slaapmutsje te drinken om dan de volgende dag vroeg op te staan.

Emmy en ik maakten een ontbijtje op bed/vensterbank. Rustig wakker worden... Bij het uitchecken gebeurde iets waar we in België echt zullen moeten voor oppassen. Het meisje die er werkte had nogal een rare kledingstijl en Emmy zegt: 'tis ier ook e rare mode wi'. Nog geen minuut later zegt het meisje met een Hollands accent: 'Hadden jullie willen uitchecken'. We verschoten ons kapot!

Dan nog meer eens door het centrum wandelen... (Tallinn is niet groot, je hebt het wel gezien in enkele uren) We wandelden voorbij een gezellig koffiehuis, hup naar binnen. Het had iets Amélie Poulain-achtig.

Het was tijd om terug te keren naar de boot.