92%

De meter blijft lopen en ik zit dus aan 92% van mij verblijf in Tampere. Het is niet te geloven hoe snel het gaat!

Ik geniet van elk moment ookal heb ik nog veel schoolwerk...

De voorbije week was het zalig weer hier. De zon schijnt, de temperatuur is aangenaam, de Finnen zien er iets vrolijker uit. We ontdekten dat we op het dak van ons appartement kunnen. Wat een uitzicht!

Vandaag is het laatste weekend ingegaan. Opgestaan met zonnestralen in mijn gezicht, ontbijt op het balkon. Daar wordt een mens gelukkig van! Dan nog een telefoontje van het thuisfront, een goeie start.

Deze avond wordt waarschijnlijk het grootste feest die we hier zullen gehad hebben. We gaan leeuw gaan eten bij de dj. Klinkt zeer vreemd, inderdaad, ik ben ook nieuwsgierig! En dan gaan we allemaal samen naar Saha. Het zal waarschijnlijk ons laatste echte feest zijn hier. Ik verwacht me volgende week aan veel natte zakdoen en uitgekopen mascara...

Geniet het mooie weer, de stofwolk, de trouw, ...

Tot snel!

Stockholm.

Op 9, 10 en 11 april ben ik naar Stockholm geweest. Deze keer ging ik alleen. In Stockholm was Robin ondertussen al een dag. Eindelijk ging ik haar terugzien!

Natuurlijk, het zou Robin niet zijn, was ze te laat. Geen paniek, rustig blijven :)

Het weerzien was heel leuk, het was alsof ik nooit was weggeweest.

We bleven bij een kennis van Robin die muzikant is. Die avond speelde hij een show in Uppsale op 40 minuten van Stockholm. We waren uitgenodigd en ging er natuurlijk op in!

Ola Joyce, ze heette hij, speelde het voorpragramma van Tuomas. Hij droeg zelf een liedje op aan ons. Wij stonden daar met een rood hoofd, maar natuurijk wist niemand wie we waren, hihi. Na de optredens, die trouwens zeer goed waren, werden we uitgenodigd voor de afterparty in het hotel. OK, waarom niet! Het was een leuke en gezellige bedoening! Natuurlijk was het al laat en reden er nog geen treinen terug naar Stockholm... We hebben toen een hotelkamer gekregen, gek!

De volgende ochtend na een zeer uitgebreid ontbijt keerden we terug. Toen we buitenkwamen zagen we dan het een viersterren (!) hotel was. Super!

Ondertussen was het eigenlijk al de laatste dag, 'snel' bezochten we de stad en het oude centrum. Een aanrader! Met het laatste geld die we hadden kochten we nog een pizza. Onze laatste avond bleven we op het appartement en werd er heel wat afgebabbeld...

Veel te vroeg was het weer tijd om terug te keren. Al was ik ook zeer blij om terug naar huis te gaan. Het appartement, de mensen, ik mistte het al na drie dagen! ai ai...

(als je nog meer foto's wil, geef me dan meer fotoruimte aub! :) kiitos!)

Lapland.

Na een zware eerste week op stage (eetstoornissen) was ik blij dat het vrijdag was en dus tijd om te vertrekken naar Lapland.

We waren met 12: 5 Portugese meisjes, 2 Turkse meisjes en 5 Belgen. Een gezellige bende!

We gingen met de nachttrein zodat we om 8 uur aankwamen in Kemi. Daar gingen we al snel op zoek waar we een huskietocht konden doen, want dat moesten we gedaan hebben als we in Lapland zijn geweest. Na heel wat misverstanden over de prijs en heen en weer gebel met de manager zaten we dan toch op de huskieslee klaar om te vertrekken. Het was best spannend en iedereen was zeer inthousiast!

Emmy en ik zaten samen op een slee. Om de beurt konden we wisselen van plaats, ofwel zitten op de slee ofwel rechtstaan en meesturen met de honden. Beide waren fantastisch. Het uitzicht, het gevoel van voortgetrokken te worden... Een hele ervaring!

Daarna gingen we het ijskasteel bezoeken, het waren de laatste dagen dat het open was en dat was wat zichtbaar aan het kleur van de sneeuw. Maar zoiets blijft toch de moeite! De kamers die je kan huren in het ijshotel zijn klein. Ik weet niet of ik er in zou kunnen slapen. Lekker warm heb je er volgens mij niet in...

Toen kwamen we in het ijsrestaurant waar we ons avondeten gingen nuttigen. Eerst kreeg ik rendiersoep (zeer lekker), dat zalm en dan een warm gebak met ijs. Mmm. Alles werd zeer snel opgediend, warm was het daar natuurlijk niet. We kregen dekens om niet te koud te hebben. Alweer een geslaagde activiteit.

Het was een vermoeiende dag geweest en besloten het die avond rustigaan te doen. We gingen allemaal samen op een hotelkamer zitten en maakten er een geestige boel van! Waarschijnlijk wat te geestig en luisruchtig. Ons 'feestje' werd afgebroken door een verantwoordelijke van het hotel... Drie kamers hadden reeds geklaagd. Naar bed dan maar.

De volgende ochtend wachtte er ons een heerlijk ontbijtbuffet. We haalden ons profijt eruit. Met zen allen zaten we broodjes te smeren voor de volledige dag... haha.

We namen de trien naar Rovaniemi, de stad waar de kerstman woont! We konden er niet snel genoeg zijn. We gingen met hem op de foto en onze dag kon niet meer stuk. Op de foto met de enige echte kerstman!

De dag ging voorbij en de trein was in aantocht. Tijd om terug te keren naar Tampere. Het was de moeite!

smelt smelt.

De sneeuw wordt ingeruild voor zompige, smeltende sneeuw. Af en toe komt de zon als een piepen en dan is het zalig! Al voorspellen ze voor de komende weken weer hevige sneeuwval... De winter lijkt hier maar niet te stoppen.

Ondertussen is ook mijn tweede stageperiode van twee weken op de geheugenkliniek afgelopen. Weinig actie en veel observeren is een gepaste samenvatting. Wel heb ik ook twee dagen op een psychogeriatrische polykliniek gestaan en daar kon ik mee op enkele huisbezoeken en dat was een verrijking. De verpleegkundige komt binnen in de leefwereld van de patiënt.

Ik heb ook weer een verheerlijk pakje gekregen uit de peperstraat. Amai, daar kan ik lang aan snoepen, mmm

Vrijdagavond zijn we uitgeweest. Het was eigenlijk al een tijd geleden. Het was een internationaal feesje dus de zaal was gevuld met buitenlandse studenten, een gezellig boel!

Vandaag was het een zeer rustige dag. De boodschappen voor de komende week werden gedaan en dan hebben we hesperolletjes klaargemaakt. Nog beter dan de vorige keer! Ik ga straks nog een filmpje kijken en eens vroeg in bed kruipen...

Ik wens je een prettig weekend!

Tallinn.

Het voorbije weekend ben ik samen met Emmy en Michiel naar Tallinn in Estland geweest.

Zaterdag was het zeer vroeg dag, want we moesten voor zes uur 's ochtends onze trein naar Helsinki halen om dat de boot naar Tallinn te nemen.

Op de boot zat het vol met mensen met karretjes, lege karretjes. Geen idee waar die voor zouden dienen... Maar toen ging de tax free supermarkt open. De blikken alcohol die daar verkocht werden zijn amper te tellen. Al snel was de bar overwelmd met een alcoholwalm van je welste... Er werd gezongen en gedanst van 8 uur 's morgens. Wij hielden het rustig. Een frisdrankje met wat snoepgoed en een mens is ook content!

We stapten na een boottocht van drie uur af en we zagen geen sneeuw... Best wel vreemd! Maar na een kilometertje wandelen kraakte het weer onder onze voeten en het voelde weer vertrouwd.

Tallinn is een mooi, middeleeuws stadje. Het leek op het eerste zicht wat op Brugge. Ik heb weinig plaatselijke bevolking gezien en als ik er zag waren ze verkleed als in de middeleeuwen en verkochten ze zoete nootjes.
De zoektocht naar ons hostel duurde te lang... ik begon al te twijfelen of ik wel gezocht had naar een hostel in Tallinn, het zou weer met mij gebeuren. Uiteindelijk vonden we een infokantoor en we waren gered.

Na een douche in ons hostel waren we fris om de stad te verkennen. Veel oooh en aaah waren te horen. Onze magen begonnen alweer te grommen en dus gingen we op zoek naar een restaurantje.

We vonden een behoorlijk goedkoop plekje. Plots kregen we een lekker drankje van het huis... mooi meegenomen. Het eten was zo lekker! Ik denk dat we er 3 uur hebben gezeten, zo gezellig was het (deels ook omdat er mis was opgenomen wat we zouden eten :-) )

Om ons eten te laten zakken maakten we nog een avondwandeling door het mooie stadscentrum. We waren zeer moe, we besloten om terug te keren naar ons hostel, een slaapmutsje te drinken om dan de volgende dag vroeg op te staan.

Emmy en ik maakten een ontbijtje op bed/vensterbank. Rustig wakker worden... Bij het uitchecken gebeurde iets waar we in België echt zullen moeten voor oppassen. Het meisje die er werkte had nogal een rare kledingstijl en Emmy zegt: 'tis ier ook e rare mode wi'. Nog geen minuut later zegt het meisje met een Hollands accent: 'Hadden jullie willen uitchecken'. We verschoten ons kapot!

Dan nog meer eens door het centrum wandelen... (Tallinn is niet groot, je hebt het wel gezien in enkele uren) We wandelden voorbij een gezellig koffiehuis, hup naar binnen. Het had iets Amélie Poulain-achtig.

Het was tijd om terug te keren naar de boot.

54% voorbij.

Moi moi!

Ik zit over de helft... en nog zoveel dat ik hier wil doen!

Mijn eerste stageperiode zit erop. Ik heb veel gedaan met de patiënten: biljarten, ping pong, wandelen, karaoke (een hele ervaring, en nee ik heb er me niet aan gewaagd...),... De patiënten en verpleegkundigen deden hun best om Engels te praten en ik deed mn best om hen te begrijpen. Mijn evaluatie was zeer goed, ik mocht blijven zeiden ze.

Dit weekend was het markt in Tampere. En wat zagen we... een hollands kraam met kaas. Echte bollen kaas, geen kaas uit plastiek. Een lekker stuk belegen kaas, dat smaakte!!

's Avonds gingen we feesten in Love Hotel met de Finse mensen die we hier kennen.

Vandaag, zaterdag was een behoorlijk rustige dag. Nog eens kunnen uitslapen... Vanillepudding gemaakt met bruine suiker en een speculooskoekje. Het smaakte naar thuis! mmm

Maandag start ik met stage op de geheugenkliniek hier niet ver van. En normaalgezien gaan we volgende week een weekendje naar Tallin met de boot... Ik kijk er naar uit!

Terve!

De eerste week stage zit er op.

Wat gaat het snel, wat gaat het snel. Wanneer je stage hebt gaat de week nog sneller dan normaal. Dit betekent dan ook dat de tijd hier, jammergenoeg, zeer snel inkort...

Maar hoe was mijn eerste week stage? Goed, beter dan verwacht. Ik ben lang onderweg, maar het is de moeite. De bussen staakten wel twee dagen deze week waardoor de hoofdverpleegkundige me heeft gevoerd naar mijn stageplek. Ik kon dan twee dagen een uur langer slapen. Ze zijn natuurlijk, net zoals ik, zeer benieuwd naar de verschillen tussen België en Finland. De verschillen zitten volgens mij in kleine zaken zoals het maaltijdgebeuren, afzondering...

De patiënten vinden het volgens mij wel leuk om eens Engels te kunnen praten. Maar wat ik eigenlijk vooral doe met de patiënten is spelletjes spelen! Biljart, floorbal, ping pong en ik moet zeggen ik word er met de dag beter in! hihi. Ik heb hier bijgeleerd dat de taal niet het belangrijkste is in contact met patiënten.

Morgen ook werken... Inderdaad op een zondag en ik moet té vroeg op!

Gisteren hebben we de goede afloop van de eerste stageweek goed gevierd in Ruma. Het was zeer geslaagd!

Eerste dagen stage.

Maandag ben ik gestart met mijn stage op de acute afdeling van het Kaivanto sairaala. Ik zal hier twee weken stage doen. Dit ziekenhuis lik ver van mijn verblijfplaats... ik ben anderhalf uur onderweg.

Maandagochtend was stressen! Door de koude werken de borden met de uren van de bussen niet. Ik had net een bus gemist en had geen idee wanneer de volgende zou komen. Ik kon toch niet te laat komen op mijn eerste dag...

Gelukkig was er net op tijd een bus zodat ik mijn volgende bus nog net kon halen. De bus was warm en slaapverwekkend. Toen ik het ziekenhuis zag kreeg ik kriebels in mijn buik. Ik was er al langsgeweest dus helemaal nieuw was het niet meer.

De ontvangst was goed, er waren drie verpleegkundigen die Engels konden. Ik werd voorgesteld aan de patiënten en er werd gevraagd wie van de patiënten Enkels kon. Vijf patiënten kunnen Engels; dat vind ik best veel! Direct begon een patiënt te praten. The worst case scenarios waren ineens weggewist. Even later begon ook een andere patiënt te babbelen. De babbel duurde best lang, hij zei dat hij een potje koffie voor ons ging maken, dat praat makkelijker, zei hij.

Eerste dag was geslaagd.

Dan dinsdag, vandaag, was beter. Wat een vriendelijk 'huomenta' (=goeiemorgen) toch niet kan doen! Een patiënte wou zelf met me gaan wandelen, ik vond dat zeer verrassend omdat het nog maar mijn tweede dag was. Ook nog een intramusculaire inspuiting kunnen geven. Hier dienen ze die toe op de kamer, vreemd. Mijn lerares van school is ook langsgekomen voor mijn tussentijdse evaluatie, inderdaad, zeer vroeg! Maar alles was tot nu toe zeer positief, dus ik ga verder doen zoals ik bezig ben...